به گزارش ایران اکونا به نقل از خبرنگار مهر، فرشاد پرویزیان، نایب‌رئیس انجمن اقتصاد ایران، در گفت‌وگوی اختصاصی خود با این خبرگزاری به بررسی امکان تحقق رشد ۸ درصدی اقتصاد ایران در برنامه هفتم توسعه پرداخت. وی با اشاره به چالش‌های پیش‌روی اقتصاد کشور، تأکید کرد که بدون تأمین منابع مالی لازم، دستیابی به این هدف غیرممکن است.
رشد ۸ درصدی؛ آرزو یا واقعیت؟
پرویزیان در ابتدا به این سوال پاسخ داد که آیا رشد ۸ درصدی برای اقتصاد ایران محتمل است یا خیر. او گفت: رشد اقتصادی زمانی اتفاق می‌افتد که سرمایه‌گذاری انجام شود. بدون سرمایه‌گذاری، رشد اقتصادی محقق نمی‌شود. بر اساس محاسبات انجام‌شده، برای تحقق رشد ۸ درصدی، به ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم. این رقم را مجلس، رئیس‌جمهور و دیگر مسئولان نیز اعلام کرده‌اند.
این تحلیلگر مسائل اقتصادی در ادامه افزود: بنابراین، تحقق رشد ۸ درصدی نیازمند سرمایه‌گذاری است و سرمایه‌گذاری نیز نیازمند منابع مالی است. اما سوال اصلی این است که این منابع از کجا تأمین می‌شود؟ بدیهی است که راهی جز فروش نفت، صادرات غیرنفتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی یا استفاده از منابع داخلی وجود ندارد.
وضعیت فعلی منابع مالی
او با اشاره به وضعیت فعلی اقتصاد ایران، افزود: اگر واقع‌بینانه به موضوع نگاه کنیم، در حال حاضر حتی برای تأمین نیازهای عادی کشور نیز با مشکل مواجه هستیم. افزایش نرخ دلار به بیش از ۹۰ هزار تومان و مشکلاتی که در تأمین منابع مالی وجود دارد، نشان می‌دهد که ما در شرایطی نیستیم که بتوانیم به راحتی ۲۰۰ میلیارد دلار برای سرمایه‌گذاری تأمین کنیم. بنابراین، چگونه می‌توان انتظار داشت که رشد ۸ درصدی محقق شود؟
پیش‌شرط‌های رشد ۸ درصدی
پرویزیان با اشاره به تجربه تاریخی اقتصاد ایران، گفت: در پنج دهه گذشته، متوسط رشد اقتصادی ایران حتی در بهترین شرایط نیز به ۸ درصد نرسیده است. در برخی موارد استثنایی و غیرتکرار شونده، چنین رشدی اتفاق افتاده، اما به طور متوسط، رشد اقتصادی ما در بهترین شرایط ۴ تا ۵ درصد بوده است. در ده سال گذشته نیز رشد اقتصادی نزدیک به صفر یا حتی منفی بوده است. بنابراین، چگونه می‌توان با ادامه همین روند، به رشد ۸ درصدی دست یافت؟
آرمان‌ها در مقابل واقعیت‌ها
این اقتصاددان اینگونه ادامه داد: اگر بخواهیم خوش‌بینانه به موضوع نگاه کنیم، دو مسئله اصلی وجود دارد. اول اینکه چرا این رقم رشد ۸ درصدی در برنامه‌ها گنجانده شده است؟ آیا این یک آرمان است یا یک هدف واقع‌بینانه؟ از برنامه سوم و چهارم توسعه تاکنون، همواره رشد ۸ درصدی در برنامه‌ها دیده می‌شود، اما در عمل محقق نشده است. این نشان می‌دهد که ما بیشتر به آرمان‌ها و خواسته‌های خود توجه می‌کنیم تا واقعیت‌های اقتصادی.
تجربه دیگر کشورها
پرویزیان با اشاره به تجربه کشورهایی مانند چین، گفت: پرسش اساسی این است که آیا کشورهایی وجود دارند که چنین رشدهایی را تجربه کرده‌اند؟ بله. چین برای بیش از ۱۵ سال، رشد اقتصادی دو رقمی (بالای ۱۰ درصد) داشته است. این نشان می‌دهد که دستیابی به چنین رشدی غیرممکن نیست. خود ایران نیز در سالی که برجام امضا شد، رشد ۱۲ درصدی را تجربه کرد. البته هدف من این نیست که این موضوع را صرفاً به برجام مرتبط کنم، بلکه می‌خواهم بگویم که چنین رشدی امکان‌پذیر است. کشورهای دیگری نیز وجود دارند که برای بیش از ۱۵ سال، رشد اقتصادی دو رقمی را تجربه کرده‌اند.
نیاز به سرمایه‌گذاری و منابع مالی
او تأکید کرد: برای دستیابی به رشد ۸ درصدی، نیازمند سرمایه‌گذاری هستیم. اما سوال این است که این سرمایه از کجا تأمین می‌شود؟ آیا منابع لازم برای این سرمایه‌گذاری وجود دارد؟ در کشوری که وزیر اقتصاد آن در مجلس اعلام می‌کند اگر سازمان امور مالیاتی یک روز کار نکند، دولت نمی‌تواند حقوق کارمندان را پرداخت کند، چگونه می‌توان انتظار داشت که منابع لازم برای سرمایه‌گذاری فراهم شود؟ اگر چنین منابعی وجود داشت، آیا امروز با مشکلاتی مانند کمبود برق و گاز مواجه بودیم؟
چالش‌های فعلی اقتصاد ایران
پرویزیان با اشاره به چالش‌های فعلی اقتصاد ایران، گفت: ما هنوز در تأمین طلب ۶ میلیارد دلاری خود نیز با مشکل مواجه هستیم. این در حالی است که قبلاً از ۷ میلیارد دلار صحبت می‌شد و ادعا می‌شد که این مبلغ از کره دریافت شده است. اما فرصت سوزی و گذشت زمان یک میلیارد دلار از آن را از بین برد و اکنون حتی از آن ۶ میلیارد دلار که در قطر مسدود شده است نیز نمی‌توانیم استفاده کنیم و به کار به رایزی و گلایه مقام معظم رهبری از امیر قطر هم رسید. حال چگونه می‌توان انتظار داشت که ۲۰۰ میلیارد دلار برای سرمایه‌گذاری تأمین شود؟
راه‌حل سیاسی به جای اقتصادی
او در ادامه گفت: به طور کلی، مسائل اقتصادی کشور در حال حاضر راه‌حل اقتصادی ندارند، بلکه نیازمند راه‌حل‌های سیاسی هستند. باید از سیاستمداران پرسید که آیا این مشکلات حل‌شدنی هستند یا خیر. اینکه چه اقداماتی در حال حاضر به صلاح است، باید توسط سیاستمداران بررسی شود.
در بخش دیگری از این گفتگو، پرویزیان به انتقاد از اظهارنظرهای غیرتخصصی در حوزه اقتصاد پرداخت و گفت: متأسفانه در بسیاری موارد، نظراتی که به نام اقتصاد اسلامی ارائه می‌شود، در واقع تفکرات اقتصادی کمونیستی هستند. برخی افراد که خود را مسلمان می‌دانند، متوجه نیستند که این نظرات، کمونیستی است و این درست نیست که چنین نظراتی را به نام اسلام تبلیغ کنیم.
وی خاطرنشان کرد: در حوزه اقتصاد، نباید از هر فردی نظرخواهی کرد. این اقدام در حد خیانت به مردم و معیشت آن‌هاست. آیا رسانه‌ها متوجه این موضوع نیستند؟ چگونه است که برای مسائل پزشکی مانند کنترل فشار خون، از افراد غیرمتخصص نظرخواهی نمی‌کنند، اما در مورد مسائل اقتصادی مانند تورم و معیشت مردم، از افرادی که تخصصی در اقتصاد ندارند، نظر می‌پرسند؟
پرویزیان در پایان تأکید کرد که تحقق رشد ۸ درصدی اقتصاد ایران بدون تأمین منابع مالی لازم و تغییر رویکردهای سیاسی و اقتصادی ممکن نیست.
