با وجود تلاشهایی که برای برقی سازی جهانی خودروها و حرکت به سوی انرژی تجدیدپذیر صورت می گیرد، وعده های غولهای نفتی برای پیگیری برنامه های صفر کردن آلایندگی کربن در بهترین حالت ضعیف مانده است.
تحلیل برنامه های هزینه کوتاه مدت بزرگترین شرکتهای نفت و گاز برای انرژیهای تجدیدپذیر نشان می دهد که سرمایه گذاریهای واقعی در آنها در مقایسه با برنامه های هزینه های سرمایه برای پروژه های جدید سوخت فسیلی، همچنان ضعیف خواهد بود.
غولهای نفتی در سال ۲۰۱۸ کمتر از یک درصد از مجموع بودجه خود را در پروژه های انرژی سبز هزینه کردند. بعلاوه طبق گزارش شرکت تحقیقاتی ریستاد انرژی، انتظار می رود غولهای نفتی ظرف پنج سال آینده ۱۶۶ میلیارد دلار در پروژه های جدید نفت و گاز سرمایه گذاری کنند در حالی که سرمایه گذاری برای پروژه های انرژی خورشیدی و بادی تنها ۱۸ میلیارد دلار یا کمتر از ۱۰ درصد هزینه سرمایه است. در واقع کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سوی غولهای نفتی بیشتر از طریق گاز طبیعی انجام می گیرد.
اویل پرایس در گزارشی به بررسی شرکتهای انرژی بزرگی پرداخته که بیشترین سرمایه گذاری را در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر داشته اند. این شرکتها عبارتند از:
۱- اکوئینور
از ۱۸ میلیارد دلاری که ابرغولهای نفتی قصد دارند در پنج سال آینده روی انرژی پاک هزینه کنند، بیش از نیمی متعلق به شرکت انرژی چندملیتی دولتی اکوئینور نروژ است. در واقع اگر اکوئینور از این فهرست حذف شود، سرمایه گذاری غولهای نفتی در سه سال آینده حتی بدون در نظر گرفتن کاهش هزینه سرمایه اخیر که ناشی از بحران کووید ۱۹ بود، کمتر خواهد بود.
اکوئینور برنامه هایی را برای سرمایه گذاری ۱۰ میلیارد دلار در انرژی پاک تا سال ۲۰۲۵ رونمایی کرده که اغلب در بخش انرژی بادی فراساحلی خواهد بود. این شرکت قصد دارد ظرفیت انرژی تجدیدپذیر را ۱۰ برابر کرده و به چهار تا شش گیگاوات تا سال ۲۰۲۶ و ۱۶ گیگاوات تا سال ۲۰۳۵ برساند. بعلاوه اکوئینور قصد دارد با بکارگیری فناوریهای CCUS و هیدروژن، آلایندگی کربن خود را تا سال ۲۰۲۵ حداقل ۵۰ درصد کاهش دهد.
۲- توتال
شرکت نفت و گاز چندملیتی توتال فرانسه هم ابرغول دیگری است که قصد دارد بیشترین ظرفیت تجدیدپذیر را در آینده نزدیک ایجاد کند. این شرکت در سال جاری قصد دارد ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جهانی خود را نسبت به سال گذشته دو برابر کرده و به شش گیگاوات برساند. به عنوان نمونه، توتال در یک پروژه خورشیدی به ظرفیت ۸۰۰ مگاوات در قطر مشارکت دارد که در آن ۴۹ درصد سهم دارد و قرار است در سال ۲۰۲۱ تکمیل شود. اما توتال تنها به رقابت در حوزه انرژی تجدیدپذیر سنتی خورشیدی و بادی بسنده نکرده و در سال ۲۰۱۶ شرکت باتری Saft را خریداری کرده و در حال حاضر سرگرم ساخت بزرگترین تاسیسات ذخیره سازی انرژی در فرانسه و فراهم کردن باتری برای صنایع مختلف از جمله خودروهای برقی، خودروهای نظامی، دستگاههای پزشکی و حتی بخشهای نفت و گاز است. شرکت Saft با تولید ۱۰۰ میلیون دلار نقدینگی برای شرکت مادر خود در سال ۲۰۱۹، پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است.
۳- انی
شرکت انی ایتالیا با برنامه هایش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان ۸۰ درصد تا سال ۲۰۵۰ بلندپروازترین برنامه تغییرات جوی را داشته است. انی همچنین اعلام کرده که پروژه های تجدیدپذیر این شرکت به ظرفیت نصب شده سه گیگاوات در سال ۲۰۲۳ و پنج گیگاوات در سال ۲۰۲۵ می رسند.
با این حال این شرکت گاز طبیعی مایع را یک پل ضروری برای تغییر جهت از سوختهای فسیلی به سوی انرژی پاک می داند و قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ همچنان به تولید سوخت فسیلی ادامه دهد. گاز طبیعی حدود ۲۸ درصد کمتر از نفت کوره و ۵۰ درصد کمتر از زغال سنگ دی اکسید کربن تولید می کند. بعلاوه با توجه به نوسانات انرژی بادی و خورشیدی، گاز طبیعی می تواند برای ادامه فعالیت مستمر شبکه نیرو مورد استفاده قرار گیرد.
انتهای پیام
