به گزارش ایران اکونا به نقل از خبرگزاری تسنیم از مشهد، جواد حسین‌پور حجار در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت: برنامه در نظر گرفته‌شده برای کل صادرات پوشاک ایران 85 میلیون دلار است، البته صادرات غیررسمی بیشتر از این رقم تخمین زده می‌شود.
وی تصریح کرد: بهای تولید پوشاک در ایران ارزان، اما هزینه فروش آن به دلیل اجاره‌بها گران‌قیمت است. در دو سال گذشته قیمت اجاره‌بها افزایش 100 درصدی داشته که این موارد شرایط را برای تولیدکننده بسیار سخت می‌کند. با اشتغال خانگی و کار صنعتی در حجم کم، صنعت پوشاک رشدی نخواهد داشت و به علت واگذاری این صنف پردرآمد به انسان‌های سنتی، وضعیت پوشاک کشور ارتقایی پیدا نکرده است.
حسین‌پور با اشاره به اینکه تولیدات پوشاک می‌تواند اشتغال‌زایی بسیار بالایی داشته باشد و همچنان جای رشد و پیشرفت در این حوزه وجود دارد، خاطرنشان کرد: موضوع پوشاک در ایران در پایین‌ترین سطح توجه خود است، در حالی که این صنف با ظرفیت‌های فراوانی که دارد می‌تواند در قالب تولیدات انبوه در کارخانه‌ها، اشتغال‌زایی برای بیش از 500 نیرو داشته باشد، در حالیکه در واحدهای کوچک تولیدی پوشاک، سود از بین می‌رود.
ناوب رئیس اتحادیه پوشاک مشهد همچنین ادامه داد: برای افزایش صادرات، نظارت، بالا بردن کیفیت تولیدات و اشتعال‌زایی باید زیرساخت‌های واحدهای صنفی تغییر کند، زیرا با اشتغال خانگی و کار صنعتی در حجم کم، صنعت پوشاک رشدی نخواهد داشت.
حسین پور با اشاره به اینکه مخالف جلوگیری از ورود پوشاک خارجی است، یادآور شد: ما نمی‌توانیم درهای کشور را ببندیم، بلکه باید در تلاش باشیم کالاهای با کیفیت را وارد کنیم واحدهای صنفی برای افزایش صادرات، نظارت، بالا بردن کیفیت تولیدات و اشتعال‌زایی باید تغییر کند، بنابراین با توجه به مشکلات مختلفی از جمله تحریم‌ها، نوسانات قیمت ارز و ... تغییری در صنف پوشاک دیده نشده، اما این صنف پتانسیل بسیار بالایی برای ارزآوری دارد.
وی افزود: مشهد به‌عنوان دومین قطب تولیدکننده پوشاک دارای تنوع در زمینه‌های کیفی و کمی است، به‌طوری که مشتری از لحاظ قیمت و کیفیت حق انتخاب دارد. در مورد حمایت‌های مادی به واحدهای تولیدی، بانک‌ها پرداخت قابل توجهی ندارند و تولیدکننده برای دریافت تسهیلات بانکی با مشکلات زیادی روبه‌رو است. در بخش قانون‌گذاری همچنان مشکلات زیادی وجود دارد و قوانین موجود در جهت بهبود کسب و کار نیست.
نائب رئیس اتحادیه پوشاک مشهد در ادامه نقش افغانستانی‌ها را در حوزه تامین و تولید پارچه نقش پررنگی دانست و افزود: دو مبحث بسیار مهم در خصوص کارگران افغانی، عدم پرداخت مالیات و بیمه برای تولیدکننده است، بنابراین برای کنترل و نظارت بر چنین تخلفاتی، بانک اطلاعاتی ضعیفی داریم و برای کسب اطلاعات متولی خوبی نداشته‌ایم.
