کریستین شیرِر، مدیر برنامه زغال سنگ این اندیشکده گفت: ساخت کوره های بلند زغال سوز جدید سرمایه گذاری بدی برای فولادسازان و سرمایه گذاری بدی برای زمین است.
طبق گزارش گلوبال انرژی مانیتور، کوره های بلند که از زغال سنگ استفاده می کنند ممکن است بلااستفاده یا از کار افتاده شوند که به ایجاد دارایی‌های متروک به ارزش ۴۷ تا ۷۰ میلیارد دلار منجر می شود.
کیتلین سوالِک، یکی از نویسندگان این گزارش گفت: بر مبنای پیش بینی آژانس بین المللی انرژی و گروههای دیگر، این داراییها ممکن است تا سال ۲۰۳۰ تا ۲۰۴۰ متروک شوند. اگر محدودیتهای مقابله با آلایندگی و مالیات کربن زودتر به اجرا گذاشته شوند، این اتفاق ممکن است سریعتر روی دهد.
بنا بر گزارش آژانس بین المللی انرژی، آلایندگی مستقیم صنعت جهانی فولاد و سنگ آهن باید بیش از ۵۰ درصد تا سال ۲۰۵۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹ کاهش پیدا کند تا اهداف توافق اقلیمی پاریس تحقق پیدا کند.
کارخانه های جدیدی ساخته می شود هر چند که میزان زیادی ظرفیت مازاد فولادسازی وجود دارد که ۲۵ درصد بالای سطح تولید سال ۲۰۱۹ است.
بخش اعظمی از صنعت فولاد جهانی تصدیق می کند که باید آلایندگی کربن را کاهش دهد زیرا این صنعت عامل حدود هفت درصد از انتشار گازهای گلخانه ای است. شرکتها و کشورهای تولیدکننده فولاد تعهداتی برای حرکت به سمت کربن خنثی و آلایندگی کربن اندک داده اند که بیش از سه چهارم از ظرفیت فولاد جهانی فعلی را دربرمی گیرد.
فولادسازان به دنبال توسعه استفاده از کوره های قوس الکتریکی هستند و همزمان توسعه فناوریهای هیدروژن و جمع آوری کربن به منظور کاهش آلایندگی را دنبال می کنند.
بر اساس گزارش رویترز، آمار گلوبال انرژی مونیتور از گلوبال استیل پلنت تِرکِر استفاده کرده که کارخانه ها با ظرفیت تولید یک میلیون تن در سال یا بیشتر را بررسی می کند.
انتهای پیام
